„Podkreślenia wymaga także, że umowa ubezpieczenia należy do umów szczególnego zaufania, a jej postanowienia oraz postanowienie owu powinny być jasne, zrozumiałe i jednoznaczne, aby ubezpieczający przed jej zawarciem miał świadomość ryzyk, które nie są objęte ubezpieczeniem oraz przesłanek, które ograniczają lub wyłączają odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń. Nie można zaakceptować takiej wykładni postanowień owu, która usprawiedliwiałaby odmowę wypłaty w sytuacji, gdy ubezpieczający dopiero po zajściu zdarzenia dowiaduje się, że nie było ono objęte ubezpieczeniem.”. Na takim stanowisku stanął Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi kasacyjnej spółki V. Sp. z o.o., w sprawie o sygn. akt: II CSK 595/17 – wyrok z dnia 8 listopada 2018 r.
Sąd Najwyższy rozstrzygał we wskazanej powyżej sprawie zagadnienie, odnoszące się do zawartej pomiędzy stronami umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej lub użytkowania mienia, a nadto zagadnienie dot. dochodzenia roszczeń odszkodowawczych, oraz kwestii związanej z interpretacją postanowień umowy i ogólnych warunków umowy, stanowiących integralny załącznik do umowy ubezpieczenia.
W uzasadnieniu Sąd Najwyższy podniósł istotną kwestię odnoszącą się do umowy ubezpieczenia oraz postanowień ogólnych warunków umowy, wskazując jednocześnie, że „Umowa ubezpieczenia zawarta z pozwaną miała charakter gwarancyjno-ochronny, a celem jej było odzyskanie wypłaconych kwot, a zatem interpretacja samej umowy i postanowień ogólnych warunków ubezpieczenia wraz z przyjętymi klauzulami powinna uwzględniać interes ubezpieczonej. Rozsądny rezultat wykładni umowy nie może prowadzić do pozbawienia ubezpieczonego do pozbawienia ochrony.”
Orzeczenie zostało wydane na skutek skargi kasacyjnej – wniesionej w imieniu spółki przez zespół prawników kancelarii Sobczyńscy Adwokaci (zespół kierowany przez adw. Michała Sobczyńskiego). Przedmiotowa skarga została złożona od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu – w zakresie oddalającym powództwo – dot. roszczenia odszkodowawczego. Sąd Najwyższy podzielił stanowisko zawarte w skardze kasacyjnej i wyrokiem z dnia 8 listopada 2018 r. uchylił zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu – w zakresie oddalającym powództwo, przekazując jednocześnie sprawę w tej części do ponownego rozpoznania i rozstrzygając jednocześnie zagadnienie prawne.